نسانى الزمان كلمات/ بسمه شعبان

نسانى الزمان
كلمات/ بسمه شعبان

نسانى زمانى أو جايز أنا نسيته
فى زحمة خوفى من نفسى
و من ضعفى و من يأسى
و من بكره اللى كان نفسى بطوول عمرى
يقربنى من امبارح .
من الفجر اللى كان شمسه تطل علينا
.. فنسامح .
من القصه .. من الهمسه
من الكلمة اللى كان دايما ..
صدى خوفنا .. يعنفها
لو احنا فى لحظه حسينا بشوق جارف لنظرة بوح
ما هوش مسموح لصوت حبك يقربلى
.. يغربنى .. يفوتنى على بالك .
و لا مسموح أقول انك نهار حالك
أو احلم شمسنا هله وجيالى وريحالك
فى ساعة وحدة مكبوتة ومربوطة فى ليل قاسى
بيطفى فى ضيها الهالك .
مانا وانت كيان حيران
ما بين بينك وبين بينى
ما بين أحلامنا وسنينى
ما بين عشقى لتنهيدك وبين عشقك لتنهيدى
يا نور عينى كفا ليلك
يطول اكتر عشان خاطرى
مانا دريانه من بدرى
بإن الدنيا مش دايما هتدينا
بإن قدرنا لو قادر يواسينا
هيدينا فى نور بكرة أمل تانى
هيرسم شمعنا منك
من النار اللى قيدالك وقيدانى
يسيبنى أحلم ولو لحظه
بإن فى برد غربتنا دفا حضنك هيروينى
وإن فى سكة التوهه ولو صدفه تلاقينى
باضم فى صدرى أحزانك
وابدلهم والونهم بأجمل غنوه فى سنينى
دانا حبك بيروينى وبيخضّر شرايينى
ويطرح من صحاريّا
جناين قادره تحيينى
تعلمنى فى غربتنا
أواجه لو صدى صوتى
واحلّى المر بسكوتى
وادّوب م الهنا حبة واقدمهم فى يوم موتى
مانا باحلم واقول جايز
شموع الدنيا تتهادن وتتهاون وتصفالى
تصالحنى على حلمى
تهنّنّى
تنّسى زمانى ينسانى .

2005