الأحد، سبتمبر 19، 2010

قصيدة / علي سن المقص .........سعدني السلاموني

الورق
الورق الورق
الورق فين
فين الورق
الشعر جمرة نار فى قلبى
قلبى حايتحرق
الورق فين
فين الورق
......................
الشعر
حايغم على روحى
روحى غمة بالشعر
حاتدلقة على صدرى
فى حجرى
فوق رجلى
جسمى بيرتعش
بينز عرق
الورق فين
فين الورق
............................
ااااااااااااااااااااااة
مش شايف
الشعر عايم موج على عنية
انا خايف
الشعر بيسقط من دماغى على الارض
مكتف رجلية
انا اللى عايم فى الشعر
ولا هو اللى غرقان فية
الشعر بحر بين عيونى اتزنق
اتخنق
الورق فين
فين الورق
......................
ااااااة
القلم فين
كان فى ايدى
فين القلم
الشعر هاجم علية لية
هم الم
مستقبل تاريخ علم
فين القلم
الشعر هاجم علة
كتف دماغى وقفل عنية
الشعر نازل نقط نقط نقط
من صوابع ايدية
الشعر شايفنى من عينى
ولا انا اللى شايفة باعنية
يامين ياخد ايدية ويكتبة
فين الورق
.......................
شعرى
انطلق منى فى الهوا
بتى ارض وسما
وشوارع وجدران
بقيت سجان على شعرى
ولا جسمى اللى على شعرى سجان
المقص
واقف على باب دنيتى عنوان
..................
المقص العجوز
اتوز مقصاية
خلفوا مقصات
اكلهم وشربهم
الصورة والوزن والايقاعات
يموت المقص
لو الشعر مات
.................
المقص
واقف للشعر
عند عنوان الديوان
مستنى اى صورة تطلع
الشعر جوة الديوان هربان
غضبان
كل مايجى يطلع يقب
يلاقى المقص
يهرب بسرعة داخل الجدرا
جدران روحى
روحى
اللى سقطت من بقى بالشعر فى الشارع
على سن المقص

ـــــــــــــــ
من ديوان ( حبر فاسد)

ليست هناك تعليقات: